دنیای رنگارنگ این گل های زیبا و دوست داشتنی، تو را نیز اسیر و درگیر این رنگ ها می کند و نمی دانی به یک رنگی و زلالی دل بسپاری یا وارد این دنیای پر از رنگ بشوی...
سخت است مقاومت کردن در برابر این همه زیبایی و رنگین کمان رنگ ها؛ ولی سخت تر از آن وارد شدن به این دنیای بی انتها و پر از نقاب های رنگارنگ و اسیر و آلوده آن نشدن است...
گاهی اوقات دلت دل دل می کند برای یک رنگی و زلالی و خودت بودن...
دلت تنگ می شود برای لحظه ای این مردمان را بدون نقاب دیدن...
این دنیای هزار رنگ حالت را بد میکند... زده میشوی از همه... تنهایی ات را ترجیح میدهی به ورود به دنیایی که مجبور باشی خودت نباشی...
بی رنگی را و یک رنگی را انتخاب کن تا محبوب خدایت شوی و همان بنده ای بشوی که شایسته لقب اشرف مخلوقات باشد...
