سرخى این لاله هاى قرمز و آتشین بدجور هواى جبهه و شهادت و پر کشیدن را به دل آدم مى اندازد. این سرخى و آن قرمز جارى در رگ هاى بسیجیان مخلص و پاک، وجه تشابه زیادى دارند. شاید آن جوانان بى ریا و عاشق وطن، دلباخته این لاله هاى سرخ شده بودند و دل هایشان به سوى سرخى وصال پر کشیده باشد. شاید آبى آسمان را به سرخى خونشان شبیه تر دیدند و به یاد قرمزى غروب حزن انگیز کربلا و عروج امامشان افتادند و هر لحظه از خدایشان خواهش مى کردند که لیاقت غرق شدن در دریاى وصالت را از ما دریغ نکن. بگذار ما نیز دست و پا بزنیم در خون ناقابل خود، بلکه لایق این دیدار و رزق و روزى باشیم...
خوب وصالى را انتخاب کردید و به خوب جایگاهى رسیدید. همت کردید و به آنچه خواستید، رسیدید.
خداقوت پهلوانانى که رزق و روزى تان نزد خداى بزرگ و بخشنده محفوظ است و شمایید رفتگان زنده و حاضر...
