در بین همه اقوام و ملل و فرهنگ ها کار را با نام بزرگان خود شروع میکنند پس ما هم باید کارهای خودمون رو با بسم الله آغاز کنیم که این سنت در بین بزرگان و پیامبران قبلى هم بوده. حضرت نوح با بسم الله وارد کشتى شد. حضرت سلیمان نامه ای که ملکه سبا نوشت را با بسم الله شروع کرد. پس بسم الله فقط مربوط به اسلام نیست.
نقل شده اگر بسم الله را مىنویسید، آن را زیبا بنویسید.
در شروع هرکارى بسم الله بگویید. خوردن، خوابیدن، سوار شدن بر مرکب،آغاز سفر و ... .
حتى اگر حیوانى بدون نام خدا ذبح شود، گوشتش قابل خوردن نیست؛ یعنى اسلام میخواهد مسلمانان اگر چیزى وارد بدنشون میشه رنگ الهی داشته باشه.
بسم الله آرم و نشان اسلام است. هرکارخانه، کشور و ماشین نیز نشان خود را دارند.
بسم الله یعنی خدایا خودمو به تو میسپارم. از تو کمک مىخواهم. از تو توفیق میخواهم.
اگر انسانى بسم الله را زیاد میگوید، یعنى خدایا من تو را خیلى دوست دارم.
بسم الله علامت ایمان و توکل و امید و محبت است.
با گفتن بسم الله کارهای خود را بیمه مى کنیم و به آنها قداست مى دهیم.
بسم الله اظهار عجز و خروج از تکبر است.
بسم الله یعنى خدایا من بنده تو هستم و در مسیر عبودیت تو قدم برمى دارم.
بسم الله ذکر خداست. یعنى هدف و انگیزه ام خداست.
بسم الله رمز توحید و دوام و بقا است.
بسیارى از مفسران بسم الله را جزء سوره می دانند ولی بعضی نیز نمى دانند.
بسم الله رنگ الهى است و بهترین رنگ آمیزى هاست.
از زمان شاه عباس کاروان سراها باقى ماندند چرا که براى زائران امام رضا و امام حسین ساخته شدند و رنگ الهى داشتند.
در کشورهاى شرقى و غربى کلیساها پابرجا هستند چون رنگ مذهبى دارند.
انسان ها فطرت و سرشتشون با دین عجین شده و سازگاره.
کسى که دستش در دست خدا باشد ترسى از دیگران ندارد و خدا را حافظ و پشتیبان خود مى داند.
پس بسم الله را از کارهاى خود حذف نکنیم تا برکاتش را لمس کنیم.
نویسنده: سمیه رضایی
برگرفته از: تفسیر حجت الاسلام قرائتی از آیه بسم الله الرحمن الرحیم
