تو مانده ای و هجوم فکرهای بی امانی که هدف گرفته اند آرمان ها و خوبی هایت را...
دینگ دینگ صدا می کنند و دریغ میکنند از تو فرصت قدری تأمل و تفکر را...
راحتی و آسودگی خیال بسی جسارت و تلاش می طلبد که بخشکانی ریشه همه منفی بازی ها را... که اجازه ورود به حریم افکارت را صلب کنی از همه این ناملایمات...
گاهی نسیمی ملایم است که روح خوبی ها و پاکى هایت را نوازشی بی روح میدهد ولیکن گاهی طوفانی بس عجیب، هجوم می آورند بر این طینت خدایی...
و اینجاست که امتحان و آزمونی است پیش رویت که میدانم به خوبی و زیبایی هدایتش میکنی به پیشواز روح آسمانی و افلاکیت...
